19/7/13

Η παρέλαση

Η ημέρα της παρέλασης όλο και πλησίαζε. Όλη η πόλη στολιζόταν, καθαριζόταν και περίμενε το μεγάλο γεγονός. Ο διάδοχος του θρόνου θα νυμφευόταν την εκλεκτή γαλαζοαίματη και θα ακολουθούσε η εθιμοτυπική παρέλαση από τους κεντρικούς δρόμους της πόλης.
Για την Βερόνικα και το Λογοτεχνικό Σάββατο
Η Ματίνα κι η μητέρα της Μαρία καθάριζαν όλη την μέρα το σπίτι λες και θα δεχόντουσαν επίσκεψη το πριγκιπικό ζεύγος οι ίδιες. Η ώρα κοντοζύγωνε κι οι δυο τους είχαν πιάσει θέση στο παράθυρο, η μητέρα με ένα μαντήλι στο κεφάλι και παραπίσω κι η Ματίνα δροσερή μες τη νιότη της με ένα χαμόγελο και περίμενε η ίδια τον γαμπρό στο άσπρο άλογο...
Ο κόσμος από κάτω περίμενε με ανυπομονησία και με νευρικότητα ταυτόχρονα. Τα τελευταία χρόνια τα μέτρα που έπαιρνε ο βασιλιάς ήταν όλο και πιο δυσβάσταχτα για τους υπηκόους του κι η δυσφορία όλο και μεγάλωνε. Πόνταρε βέβαια στο γεγονός ότι ο θεσμός της βασιλείας ήταν στα γονίδια όλων κι ότι κανείς δεν μπορούσε να την αμφισβητήσει στα σοβαρά.
Ο πατέρας της οικογένειας ήταν στο απέναντι από το σπίτι πεζοδρόμιο, πρώτη σειρά με τους φίλους του περιμένοντας κι αυτός την πομπή. Χαιρέτησε την γυναίκα και την κόρη του ζωηρά και με χαμόγελο το οποίο όμως έσβησε καθώς κάτι άρχισε να μουρμουρίζει στους φίλους του.
Η βασιλική άμαξα άρχισε να προβάλει από το βάθος του δρόμου. Κάποιοι πολίτες έραναν με ροδοπέταλα, κάποιοι χαμογελούσαν, αρκετοί αν όχι οι περισσότεροι όμως ήταν σκεπτικοί και σκυθρωποί, αυτή η χαρά δεν μπορούσε να τους αγγίξει από την στιγμή που τα έφερναν τόσο δύσκολα πέρα.
Αχ μητέρα, είπε η Ματίνα, και τι δεν θα έδινα να είμαι στη θέση της, κοίτα τι όμορφος είναι ο πρίγκιπας.
Σώπα αγάπη μου, ούτε να το σκέφτεσαι, δεν θα το ήθελε ούτε κι ο Θεός αυτό, της απάντησε σοβαρά η Μαρία.
Οι επευφημίες του πλήθους άρχισαν να μπερδεύονται σιγά σιγά με τις διαμαρτυρίες, το πριγκιπικό ζεύγος ήταν φανερό ότι είχε αρχίσει να νιώθει άβολα, οι συνοδοί φρουροί πάνω στα άλογα έστρεφαν συνεχώς το κεφάλι τους προς όλες τις κατευθύνσεις νευρικά.
Η πομπή κόντευε να φτάσει κάτω από το παράθυρο των γυναικών, η μητέρα κοιτούσε ερευνητικά τον άντρα της που είχε περάσει μπροστά και παρότι προσπαθούσε να χαμογελά έφερε το μαντήλι στο στόμα της για να μην φωνάξει... η Ματίνα πάλι είχε επικεντρωθεί τόσο πολύ στον πρίγκηπα που δεν μπορούσε να την απασχολήσει προς στιγμή τίποτα άλλο.
Οι επόμενες σκηνές εξελίχθηκαν τόσο γρήγορα που λίγοι πρόσεξαν τι πραγματικά έγινε: ο πατέρας της Μαρίας πέταξε ένα μαχαίρι που βρήκε στην καρδιά τον πρίγκηπα, οι φρουροί τον πυροβόλησαν άμεσα αλλά ήταν αργά, ο στόχος είχε επιτευχθεί, κι οι δύο άντρες ήταν νεκροί, η Μαρία φώναξε: όχι το παιδί μου... κι αμέσως: όχι τον άντρα μου... η Ματίνα είχε μείνει άναυδη με όλο το σκηνικό, το πλήθος το ίδιο, η παρέλαση αυτή δεν έμοιαζε σε τίποτα με καμία από τις συνηθισμένες στο πρώην ευτυχισμένο βασίλειο...

Υ.Γ.: άσχετο με το ποστ, αλλά πάντα επίκαιρο: Ουδείς αγνωμονέστερος του ευεργετηθέντος

Επίσης μπορείτε να διαβάσετε κάτι σχετικό περί σεβασμού πατώντας στην εικόνα

14/7/13

Ραδιοτυπίες - Hotter than July

Για την Κυριακή 14/7 από τις Ραδιοτυπίες και το Sin Radio μια εκπομπή με πολύ Κούβα και Βραζιλία...

Νέα και παλαιότερα τραγούδια σε ρυθμό που θα ανεβαίνει σταδιακά...
Πιθανόν η τελευταία εκπομπή για το καλοκαίρι, να ξεκουραστούμε κι εμείς λίγο, δε νομίζετε;
Φιλιά σε όλους, να είστε καλά.

Για την ηχογραφημένη εκπομπή πατήστε εδώ

12/7/13

Ραδιοτυπίες - Νέες Κυκλοφορίες 2ο Μέρος

Για το Σάββατο 13/7 από τις Ραδιοτυπίες και το Sin Radio το δεύτερο μέρος με τις νέες κυκλοφορίες.

Ελπίζω να δροσίζεστε σε κάποια παραλία, αν πάλι όχι σας περιμένω παρέα να τα πούμε, καλά να είστε κι ακόμη καλύτερα να περνάτε.
Για την ηχογραφημένη εκπομπή εδώ

11/7/13

Μέσα Μαζικής Εξόντωσης

Από μικρός και για διάφορους λόγους ήταν εθισμένος με οτιδήποτε μαζικό...
Για την Βερόνικα και το Λογοτεχνικό Σάββατο
Οι γονείς του και λόγω εργασίας και λόγω κούρασης και βολής τους τον έβαζαν από μικρό να βλέπει τηλεόραση με τις ώρες, κόλλαγε με τις διαφημίσεις, τα παιδικά προγράμματα, τις σειρές, ακόμη και με τις ειδήσεις αργότερα...
Όταν μεγάλωσε έπαιρνε το λεωφορείο για να πάει φροντιστήριο, αργότερα το αντίστοιχο υπεραστικό για να πάει στην άλλη πόλη που σπούδαζε και γενικώς τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ποτέ δεν πήρε δίπλωμα ή αυτοκίνητο, του άρεσε να μπερδεύεται με τον κόσμο τις λίγες ώρες που δεν ήταν στο σπίτι και δεν έβλεπε τηλεόραση...
Αργότερα πήρε υπολογιστή και οι οθόνες κυριαρχούσαν στα μάτια και την ζωή του. Ζούσε σε αυτή την πλασματική πραγματικότητα, αρχικά δεν πίστευε σε όλα όσα άκουγε και διάβαζε αλλά το μέσον ήξερε καλά τον τρόπο να δηλητηριάζει σιγά σιγά την ζωή και το μυαλό του. Έτρωγε μπροστά στην τηλεόραση, έκανε έρωτα και κοιμόταν κι αυτή πάντα ανοιχτή, για την ακρίβεια αυτή ποτέ δεν κοιμόταν, ποτέ δεν έκλεινε.
Έχανε όλο και περισσότερο την υπόστασή του, για την ακρίβεια ένιωθε πλέον ότι η οθόνη, οι χαρακτήρες, οι απόψεις κι οτιδήποτε βρισκόταν στην ψηφιακή αυτή μορφή ήταν το πραγματικό κι ο ίδιος ήταν το φανταστικό.
Μετά από πολλά χρόνια η τηλεόραση είχε αρχίσει να μετράει αντίθετα, στην αρχή χιονάκι, μετά τρεμόπαιζε και λίγο πριν σβήσει οριστικά ακούστηκε να ψιθυρίζει από τα ηχεία της: σε ευχαριστώ που μου έκανες παρέα και πίστεψες σε μένα, δεν είμαι όμως εγώ η πραγματικότητα αλλά εσύ, βγες έξω στη φύση, κάνε βόλτες, πήγαινε για ποτό και φαγητό με φίλους, άκου μουσική και διάβασε βιβλία, αγάπησε κι ερωτεύσου ανθρώπους κι όχι μηχανές και ψέμματα, και τελειώνοντας ακόμη πιο σιγανά - σε σημείο που ίσως να μην ακούστηκε - κατέληξε, και που είσαι: μην με αντικαταστήσεις ποτέ, απλά ζήσε...

7/7/13

Ραδιοτυπίες - Smooth

Για την Κυριακή 7/7 από τις Ραδιοτυπίες και το Sin Radio αγαπημένα κομμάτια διαφόρων δεκαετιών σε ήρεμους τόνους.

Μια όμορφη Κυριακή να έχετε όλοι και μια ακόμη καλύτερη εβδομάδα.

Για την ηχογραφημένη εκπομπή πατήστε εδώ 

5/7/13

Ραδιοτυπίες - Νέα και Ωραία

Για το Σάββατο 6/7 από τις Ραδιοτυπίες και το Sin Radio φρέσκα άσματα (μερικά σπαρταριστά...).

Όσοι δεν βρίσκεστε σε παραλίες κι άλλα δροσιστικά μέρη σας περιμένω παρέα. Στους λοιπούς πολλά φιλιά και να περνάτε υπέροχα.
Για την ηχογραφημένη εκπομπή πατήστε εδώ.

2/7/13

"Οι άντρες και τα λουκάνικα" - Λογοτεχνικό Σάββατο

Ο Π. ήταν γνωστός καλοφαγάς. Μόνο που η διατροφή του περιορίζονταν σε κρεατικά. Οτιδήποτε θαλασσινό ή πράσινο του ήταν παντελώς αδιάφορο και συνήθως χρησίμευε ως ντεκόρ και μόνο όταν ήταν με παρέα.
Για την Βερόνικα και το Λογοτεχνικό Σάββατο
Συνόδευε βέβαια το φαγητό του με ποτό πάντα, είτε κρασί είτε μπύρες και τσίπουρα. Όταν έμπλεκε με τον φίλο του Γ. δε, γινόταν το έλα να δεις. Ματαίως η γυναίκα του προσπαθούσε να τον κρατήσει λίγο από αυτά τα απίστευτα τσιμπούσια κι οινοποσίες, άσε βρε Δ. της έλεγε, μια ζωή την έχουμε...
Σε μια από αυτές τις συναντήσεις λοιπόν, μετά την δουλειά και μην έχοντας ειδοποιήσει την Δ. ότι θα έβγαινε για φαγητό με την παλιοπαρέα, κάθισε για ένα κρασάκι για το χαλάρωμα. Η δουλειά πήγαινε από το κακό στο χειρότερο λόγω κρίσης, κι όλη η παρέα είχε τα σεκλέτια της. Ο Γ.. κερνούσε συνεχώς τον Π. κι άντε φιλαράκι να πάνε τα φαρμάκια κάτω, κι άντε τσίμπα κι ένα λουκανικάκι να μην σε πειράξει το κρασί... και δώστου όλο το απόγευμα.
Η ώρα είχε πάει πλέον 10 κι η Δ. τηλεφώνησε στο κινητό του Π., έλα καλή μου, της είπε μες το κέφι και την χαρά, τι έχουμε; 
Που είσαι βρε Π. του απάντησε, και σου έχω μαγειρέψει από τα αγαπημένα σου για σήμερα... 
Έρχομαι γλυκιά μου, σε 30 λεπτά θα είμαι σπίτι...
Παίδες φεύγω, τους πετάει, με περιμένει ο στρατηγός σπίτι κι έχει ετοιμάσει εδέσματα εκλεκτά...
Αφού ήπιε ένα τελευταίο (νεροπότηρο) κρασί κι έφαγε άλλο ένα λουκάνικο πήρε το δρόμο για το σπίτι.
Με το που μπήκε οι μυρωδιές που απλώνονταν στον χώρο δεν ήταν δυνατόν να αφήσουν ασυγκίνητους τους σιελογόνους αδένες του...
-Τι καλό έφτιαξες πάλι;
-Μπριζόλες με πατάτες τηγανητές και λουκάνικα...
- Α, θα τσιμπήσω λίγο γιατί φάγαμε με τα παιδιά από την δουλειά στο σχόλασμα...
Τι λίγο όμως, μόνο τα πιάτα δεν έφαγε ο έρμος ο Π. και δώστου λουκάνικα και πατάτες, μόνο το κόκκαλο από την μπριζόλα την γλύτωσε συγκεκριμένα.
-Γυναίκα θα πιω μια μπύρα και θα αράξω λίγο στον καναπέ, πήγαινε για ύπνο εσύ και μαζεύουμε αύριο που είναι Σάββατο.
-Σίγουρα είσαι καλά; του είπε η Δ., μου φαίνεται ότι κοντεύεις να σκάσεις...
-Καλά είμαι βρε, να χωνέψω λίγο κι έρχομαι σου λέω, απαπα, να μην με πιστεύεις όμως...

Ξαπλώνοντας στον καναπέ και πίνοντας την μπύρα αναπολούσε τις καλές εποχές, τότε που χρήμα υπήρχε, ταξίδια έκανε (κι όχι εργασιακά μόνο), τα γλέντια σε ταβέρνες και μουσικές σκηνές ήταν σχεδόν καθημερινή διασκέδαση... Το μόνο που τον ενοχλούσε ήταν που ένιωθε λίγο περίεργα το σώμα του... Όχι ακριβώς πρησμένο αλλά σαν να στρογγύλευε...
Άφησε την μπύρα στο πάτωμα και με το ζόρι ανασηκώθηκε λίγο. Με απίστευτη έκπληξη είδε τον κορμό του να είσαι συμπαγής, στην μορφή του λουκάνικου κι από εκεί να εξέχουν χέρια και πόδια μόνο...
Πρέπει να ήπια πολύ, σκέφτηκε, και με μια ασυναίσθητη κίνηση ζούληξε την κοιλιά του... Είχε αρχίσει όντως να μεταμορφώνεται σε λουκάνικο... Θεέ μου, γιατί με τιμωρείς έτσι; για τις χιλιάδες λουκάνικα που έχω φάει; Θα γίνω χορτοφάγος στο υπόσχομαι, μόνο δώσε μου πάλι το σώμα μου κι ας είναι λίγο παραπάνω από το κανονικό...
Πετάχτηκε με μιας από τον καναπέ και κοιτάχθηκε στον καθρέφτη: άει στο καλό, όνειρο ήταν;
Γυναίκα... φώναξε, από αύριο δίαιτα, το πολύ κοτόπουλο κι αυτό στήθος από κρέας...

Αφιερωμένο εξαιρετικά... καλό μήνα σε όλους παιδιά