28/12/10

Με το καλό (δεξί ή αριστερό, ότι προτιμάτε)

Επιστρέψαμε με το καλό με το παιδί από τις ολιγοήμερες Χριστουγεννιάτικες διακοπές, όπου περάσαμε τις γνωστές ξεκούραστες κι όμορφες ημέρες μας. Με φαγητό, ποτό, ξάπλες, βόλτες πολλές (αρκετά χιλιόμετρα παραλιακά...), ειδικά η Ταμάρ ξεσάλωσε. Τι φαγητό έκρυβε παντού στον κήπο, τι με άλογα ήρθε σε επαφή (οκ, έπαθε μια πλάκα με το θέαμα), τι με άλλα σκυλάκια έπαιξε, τι περαστικούς περιεργάστηκε (πάντα με το γνωστό σνομπ της ύφος, τύπου: μη με χαϊδεύετε απλά θαυμάστε με), τι ουζάκι ήπιε (τρόπος του λέγειν, βλέπε μεζέδες έφαγε) δε λέγεται. Εννοείται το φαγητό που της μαγείρεψα ούτε να το φτύσει...Εγώ πάλι σχεδόν ότι έκανε κι η μικρή αλλά με πολύ περισσότερο ύπνο. Μάλλον μου έλειπε αρκετά. Τελικά η οικογενειακή θαλπωρή είναι αρκετή από μόνη για να σε χαλαρώσει. Και κάτι τέτοιες στιγμές είναι που μαλώνω τον εαυτό μου που δεν το κάνει πιο συχνά (μια συχνότητα 3-4 φορές το πολύ τον χρόνο δεν είναι αρκετές για να δω και να χορτάσω τους δικούς μου ανθρώπους). Ας είναι, μου αρκεί να είναι καλά, μου αρκεί όποτε πηγαίνω να πίνω ένα ουζάκι, εκεί κατά τις 12, με τον Αλέκο μου και να μου λέει ότι ιστορίες του έρχονται στο μυαλό, μου αρκεί ένα χαμόγελο κι ένα χάδι κι αυτό το αληθινό βλέμμα λατρείας από τη μάνα μου για να νιώσω καλύτερα και πιο δυνατός, μου αρκεί να είναι παρόντες.
Σας εύχομαι αυτή η χρονιά που έρχεται, όσο δύσκολη κι αν ακούγεται κι είναι στην πραγματικότητα, να γεμίσει τουλάχιστον από χάδια, φιλιά, αγκαλιές και πολύ αγάπη, με καθαρά βλέμματα, κουβέντες κι αισθήματα, ότι ήταν να κρυφτεί κρύφτηκε, ας γίνουμε πιο αληθινοί και πιο ουσιαστικοί στη ζωή μας, ας αναδείξουμε επιτέλους κάποιες άλλες αξίες πέραν των υλικών.
Η Ταμάρ (γιορτινή έτσι, δεν μπορείτε να πείτε ότι δεν μπήκε στο πνεύμα) κι εγώ, σας ευχόμαστε τα καλύτερα για την χρονιά που έρχεται, να είστε όλοι καλά.

22/12/10

Γιορτινές εκλείψεις & ευχές

Χθες είχε και πανσέληνο και ισημερία και έκλειψη και δεν ξέρω τι άλλο σχετικά με τον δορυφόρο μας. Ήταν όντως μια ιδιαίτερη ημέρα, με πολλές εξάρσεις, προσωπικά με ανεβασμένη διάθεση αλλά και κάτι περίεργο στην ατμόσφαιρα. Κάτι οι γιορτές που έρχονται κάτι το δώρο που μπήκε (και το γνωστό: όπως μπαίνει βγαίνει...), κάτι η δουλειά που δείχνει μια ελπίδα ανάκαμψης στον ορίζοντα, κάτι άλλες δουλειές που ίσως συνεισφέρουν σημαντικά στο μέλλον στον οικιακό κουμπαρά, κάτι η ολιγοήμερη ξεκούραση που περιμένω πως και πως, όλα αυτά μαζί με κάνουν να αναθαρρώ και να αποκτώ την χαμένη μου - κι απαραίτητη αυτό τον καιρό - αισιοδοξία.
Το μεσαίο χασκάκι θυμίζει αρκετά την Ταμάρ μικρή
Θα πάρω που λέτε το παιδί και θα πάω στο χωριό για τα Χριστούγεννα και μετά επιστροφή για λίγη δουλειά ενδιάμεσα των γιορτών και τέλος Πρωτοχρονιά εδώ με φίλους. Εύχομαι σε όλους να βρεθείτε με τους ανθρώπους που αγαπάτε και να περάσετε υπέροχα, δεν είναι απαραίτητο να "πνιγείτε" από τα στολίδια, τα φαγητά και τις υπερβολές για να περάσετε όμορφα, στα απλά πολλές φορές κρύβονται τα καλύτερα. Υγεία κι ευτυχία για όλους εύχομαι και μια κι είναι κυρίως γιορτές για τα παιδιά, ποτέ να μην ξαναδούμε θλιμμένο παιδικό βλέμμα για κανένα λόγο.

19/12/10

Φόρος και στο σεξ?

Ίσως να είναι και το μόνο που (προς το παρόν) παραμένει αφορολόγητο. Αν και η κρίση φαίνεται να έχει χτυπήσει σοβαρά τη λίμπιντο και την έχει ρίξει στα τάρταρα. Πολύ ασεξουέλ βρε παιδί μου αυτή η εποχή... Πολύ λάδι κι από τηγανίτα τίποτα που λένε, ματιές, παιχνίδια, σκέρτσα, αλλά μέχρι εκεί, λες κι όλοι φοβούνται ότι μετά την πράξη θα πρέπει να χτυπήσεις την απόδειξη με 23% ΦΠΑ. Γνωστοί και φίλοι συζητούν τι τους έχουν κόψει από μισθούς (όσοι έχουν ακόμη βέβαια) και τι αναγκάζονται με τη σειρά τους να κόψουν στην καθημερινότητα: από τα ψώνια γενικώς μέχρι την εκπαίδευση και τη διασκέδαση. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό όλες αυτές οι σκέψεις να μην αφήνουν και πολλά περιθώρια στην ανέξοδη διασκέδαση του σεξ. Αν κατά τη διάρκειά του αρχίζεις να σκέφτεσαι: αύριο πρέπει να πληρώσω την οποιαδήποτε υποχρέωση (και δεν έχεις ή έχεις αλλά μένεις με άδεια τσέπη) πως να μην πέσει η οποιαδήποτε "διάθεση";
Κατά τ' άλλα η γνωστή περίεργη εποχή (μια κρύο μια ζέστη, γενικώς αυτό όχι μόνο ο καιρός) λες και παίζει πινγκ πονγκ με τα νεύρα και τις αντοχές μας. Από εκεί που ξεκινάς χαρούμενος να πας στη δουλειά σου κάτι στραβώνει εν τω μεταξύ και καταλήγεις βρίζοντας, γυρνάς σπίτι και δεν έχεις κουράγιο για τίποτα περισσότερο από τα βασικά, που διάθεση λοιπόν για ερωτοτροπίες κλπ; Ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι παλιοί ή νέοι φίλοι και μας φέρνουν μια ισορροπία με την παρουσία τους ή έστω με την ασύρματη επικοινωνία τους.
Παιδιά ελπίζω όλο αυτό να είναι εντελώς προσωρινό και γρήγορα το \ να φύγει από το παραπάνω εικονίδιο, είθε όλες μας οι αισθήσεις να επαναστατήσουν και να δώσουν μια αφορμή για νέες εξορμήσεις σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.

11/12/10

Past lives

Περασμένες ζωές... χμμμ, κάπου το έχουμε όλοι ακούσει, σε κάποιους από εμάς έχουν περιγράψει στιγμές από αυτές καθώς και καταστάσεις και συνευρέσεις με τωρινά κοντινά μας πρόσωπα. Εμένα ας πούμε έχουν πει (και νομίζω το έχω αναφέρει και στο παρελθόν) ότι έχω πνίξει (σε λίμνη Αφρικανική συγκεκριμένα καθώς ήμασταν πλύστρες!!! εκείνη την μακρινή εποχή) τον κύριο της παρακάτω φώτο, ενώ στον Μεσαίωνα τον έχω επίσης κατασφάξει όντας καλόγεροι (ποιος ξέρει τι αμαρτωλές ιστορίες έπαιζαν στο Μοναστήρι...). Έτσι που λέτε εξηγείται η τωρινή ανταπόδοση (δε λέω άλλα εδώ μια και δε συμφέρει...).
Τώρα τι έχω κάνει και στο ζωντανό της φωτογραφίας δεν μου το έχουν πει, αλλά δεν μπορεί για να με βασανίζει (κι αυτό) έτσι, κάτι θα έχει τραβήξει από μένα σε άλλη ζωή. Επίσης όποιος μπορεί να το εξηγήσει αστρολογικά σκεφτείτε απλά τι μπορεί να περνάει ένας άνθρωπος με 2 λιοντάρια στο ίδιο σπίτι...
Πέρα από πλάκα πάντως, δεν σας έχει συμβεί πολλές φορές με ανθρώπους που είτε ξέρετε λίγο είτε μόλις γνωρίζετε να νιώθετε οικεία; Ένα πράγμα σαν να έχετε ήδη γνωριστεί, να νιώθετε τις σκέψεις του ή τα πράγματα που θέλει, για να μην πω για τα κοινά που ανακαλύπτετε στην πορεία. Βέβαια δε λέω ότι είναι καθημερινό φαινόμενο ή ότι συμβαίνει με πολύ κόσμο που γνωρίζω, αλλά να και τηλεφωνικά ή διαδικτυακά μου έχει τύχει να νιώθω πολύ άνετα με τον άλλο και καθώς (όπως έχω αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν) δεν πιστεύω καθόλου στην τύχη ή τις συμπτώσεις μήπως πρόκειται για συνεύρεση με άτομα προηγούμενης ζωής; Πάντως στη διαδικασία αναδρομών δεν πρόκειται να μπω, όχι ότι το φοβάμαι αλλά και να μάθω (υποθετικά πάντα) τι ήμουν σε άλλη ζωή και τι έκανα, τι έγινε; Το τώρα έχει σημασία, και τώρα χιονίζει, έχω την δουλειά της αρκούδας (επίκαιρο), η φασολάδα βράζει (με μπόλικο ταμπάσκο), οι βασανιστές μου έχουν πιάσει από ένα καναπέ και χουχουλιάζουν κι εγώ προσπαθώ να βάλω σε τάξη τις όποιες σκέψεις μου (δύσκολο).
Ας ασχοληθούμε λοιπόν με το (δύσκολο από πολλές απόψεις) τώρα, ας έρθουμε σε επαφή με ανθρώπους που θεωρούμε ότι μας ταιριάζουν και νιώθουμε καλά μαζί τους κι ας κάνουμε πράγματα που πιστεύουμε ότι μας φέρνουν ένα βήμα πιο μπροστά. Καλό υπόλοιπο Δεκέμβρη να έχουμε παιδιά και να στεκόμαστε στα πόδια μας.