Μπορεί να τα διαχωρίζει ένα μικρό και ταπεινό Ι αλλά πόσο απέχουν. Το μέτρο από το μέτριο απέχει όσο και το άσπρο από το μαύρο. Από την παντελή απουσία χρώματος μέχρι το 100% όλων των χρωμάτων του ορατού φάσματος. Με έχει κουράσει απίστευτα αυτή η μετριότητα σε όλους τους τομείς. Από πολιτική κι οικονομία μέχρι τα πολιτιστικά και καλλιτεχνικά δρώμενα κι ακόμη κοντινότερα σε όλους την καθημερινότητά μας. Όπου και να γυρίσεις το μάτι, το αυτί κι όποιο άλλο όργανο αισθήσεων η γεύση της μετριότητας κυριαρχεί. Το μέτρο έχει χάσει αυτή την αντιδικία και το γκρι έχει εδραιωθεί στη μάχη του μαύρου με το άσπρο. Λες κι όλα τα άλλα χρώματα που συμμετέχουν δεν έχουν θέση σ' αυτό τον αγώνα. Με το που πάει να μπει λίγο περισσότερο μπλε, κόκκινο ή κίτρινο δώστου τ' αντίθετα να προσπαθούν να επαναφέρουν τη μουντίλα του γκρι.
Θα μου πεις και ποια η θέση μου; τι μπορώ να κάνω βρε αδελφέ; Είναι τελικά πολύ απλή η μικρή καθημερινή επανάσταση που μπορεί να επαναφέρει το μέτρο ή και το άκρο που είναι ασφαλώς πιο ενδιαφέρον από το μέτριο του μέσου. Όπου μου σερβίρουν το παραμύθι τα ΜΜΕ μαθαίνω να ερμηνεύω αν όχι στο εντελώς αντίθετο της είδησης τουλάχιστον σε αυτό που εννοείται αλλά δε λέγεται (στην καλύτερη των περιπτώσεων). Όταν ακούω για νέα δέσμη 141 μέτρων κατά της ακρίβειας ή ετοιμάζομαι για δεύτερη δουλειά ή σφίγγω ακόμη περισσότερο το ζωνάρι. Αν δω μέλος της γκαντεμο-οικογένειας ή της αντίπαλης φατρίας φτύνω τον κόρφο μου ή γελάω αντιστοίχως και μουντζώνω και με τα δάχτυλα των ποδιών να ξορκίσω το κακό. Δεν είναι και τόσο δύσκολο να ανατραπούν κάποια πράγματα, αρκεί να πιστέψουμε στη δύναμη που έχουμε τόσο ως άτομα όσο κι ως σύνολο. Γιατί σύνολο δυσαρεστημένο και αποφασισμένο είναι ικανό να ανατρέψει τα μέτρια και να τους κόψει τα όποια Ι. Γιατί υπάρχουν διάφορα Ι, από το Ι1 έως και το Ι5 (για όσους έχουν κάνει στρατό ή ακούσει περί διαβαθμίσεων ικανοτήτων αυτό).
Οι ανίκανοι και μέτριοι ας μπουν κάποτε στη φορμόλη να τους θαυμάζουμε ως είδη κάποιας εποχής κι ας αφήσουν να λάμψει μια νέα πραγματικότητα. Ας βάλουμε κάποτε το χρυσό μέτρο και την ισορροπία ως στόχο κι ας αφήσουμε για πάντα πίσω όλα αυτά που αντιπαθούμε κι απλά γκριζάρουν την όμορφη και πολύχρωμη καθημερινότητά μας.
υ.γ.: σήμερα πήρα γυαλιά πρεσβυωπίας, με έγχρωμο σκελετό και φακό, λίγο για να βλέπω καλύτερα, λίγο για να αισθάνομαι καλύτερα και λίγο για να δείχνω καλύτερα.
Ουδέν κακό αμιγές καλού, παν μέτρον άριστον κ.ά αρχαιοελληνικές ρήσεις μου έρχονται στο μυαλό.
Και βέβαια τα χρόνια μου πολλά σε κάποιον που δεν έχει καμία επαφή με οτιδήποτε μέτριο (κι ελπίζω του χρόνου να του κάνω καλύτερο δώρο...)
Θα μου πεις και ποια η θέση μου; τι μπορώ να κάνω βρε αδελφέ; Είναι τελικά πολύ απλή η μικρή καθημερινή επανάσταση που μπορεί να επαναφέρει το μέτρο ή και το άκρο που είναι ασφαλώς πιο ενδιαφέρον από το μέτριο του μέσου. Όπου μου σερβίρουν το παραμύθι τα ΜΜΕ μαθαίνω να ερμηνεύω αν όχι στο εντελώς αντίθετο της είδησης τουλάχιστον σε αυτό που εννοείται αλλά δε λέγεται (στην καλύτερη των περιπτώσεων). Όταν ακούω για νέα δέσμη 141 μέτρων κατά της ακρίβειας ή ετοιμάζομαι για δεύτερη δουλειά ή σφίγγω ακόμη περισσότερο το ζωνάρι. Αν δω μέλος της γκαντεμο-οικογένειας ή της αντίπαλης φατρίας φτύνω τον κόρφο μου ή γελάω αντιστοίχως και μουντζώνω και με τα δάχτυλα των ποδιών να ξορκίσω το κακό. Δεν είναι και τόσο δύσκολο να ανατραπούν κάποια πράγματα, αρκεί να πιστέψουμε στη δύναμη που έχουμε τόσο ως άτομα όσο κι ως σύνολο. Γιατί σύνολο δυσαρεστημένο και αποφασισμένο είναι ικανό να ανατρέψει τα μέτρια και να τους κόψει τα όποια Ι. Γιατί υπάρχουν διάφορα Ι, από το Ι1 έως και το Ι5 (για όσους έχουν κάνει στρατό ή ακούσει περί διαβαθμίσεων ικανοτήτων αυτό).
Οι ανίκανοι και μέτριοι ας μπουν κάποτε στη φορμόλη να τους θαυμάζουμε ως είδη κάποιας εποχής κι ας αφήσουν να λάμψει μια νέα πραγματικότητα. Ας βάλουμε κάποτε το χρυσό μέτρο και την ισορροπία ως στόχο κι ας αφήσουμε για πάντα πίσω όλα αυτά που αντιπαθούμε κι απλά γκριζάρουν την όμορφη και πολύχρωμη καθημερινότητά μας.
υ.γ.: σήμερα πήρα γυαλιά πρεσβυωπίας, με έγχρωμο σκελετό και φακό, λίγο για να βλέπω καλύτερα, λίγο για να αισθάνομαι καλύτερα και λίγο για να δείχνω καλύτερα.
Ουδέν κακό αμιγές καλού, παν μέτρον άριστον κ.ά αρχαιοελληνικές ρήσεις μου έρχονται στο μυαλό.
Και βέβαια τα χρόνια μου πολλά σε κάποιον που δεν έχει καμία επαφή με οτιδήποτε μέτριο (κι ελπίζω του χρόνου να του κάνω καλύτερο δώρο...)